Door de jaren heen zagen we de Resident Evil serie vervormen van een survival horror naar een meer actie-georiënteerde insteek. Het in 2012 uitgegeven zesde deel stond wellicht nog het verste af van het origineel met diens mix aan gameplay-elementen en vier verhaallijnen. Resident Evil 7: Biohazard keert daarentegen terug naar zijn roots.
Capcom doet dit niet door het verhaal te vervolgen of door bekende karakters wederom naar voren te schuiven. Er is een sterk contrast tussen doorgewinterde soldaten als Chris Redfield en Jill Valentine en de nieuwe, onervaren protagonist Ethan Winters. Een man die zijn vrouw Mia jarenlang geleden verloren leek te zijn en nu ineens een teken van leven ontvangt. Zonder na te denken reist hij af naar een landhuis in Louisiana. Een gebouw dat zijn beste tijd duidelijk gehad heeft. De muren lijken op instorten te staan, de rommel doet vermoeden dat de schoonmaakster al tientallen jaren geleden ontslag heeft genomen en diens inwoners zijn evenmin uitnodigend. De familie Baker, bestaande uit vader Jack, moeder Marguerite en zoon Lucas, zitten namelijk niet op je komst te wachten. Toch stap je naar binnen, het is namelijk de enige kans om te weten te komen waarom je vrouw al jaren niets van zich heeft laten horen.
Het is een acht tot tien uur durend verhaal dat enkele kleine verwijzingen kent naar het verleden, maar toch vooral prima speelbaar is voor nieuwkomers binnen de serie. Wel zullen zij even moeten wennen aan de ietwat stroeve besturing waar je mee te kampen hebt. Ethan draait wat traag om zijn as en loopt niet al te snel en ook de camera is niet altijd even soepel. Tegelijkertijd mag niet vergeten worden dat dit Resident Evil ten voeten uit is. De donkere, angstaanjagende sfeer zou grotendeels teniet worden gedaan als je jezelf al sprintend uit iedere situatie kon redden. En dus ben je voortdurend op je hoede. Achter iedere deur en om iedere hoek kan immers gevaar schuilen. En juist omdat dit lang niet altijd zo is maar de game je wel het idee geeft dat dit zo kán zijn zit je voortdurend op het puntje van je stoel. Als het gevaar zich immers aanbiedt is het namelijk maar de vraag of je dit na kunt vertellen.
Ook op dit vlak is het zevende deel namelijk een ode aan weleer. Verwacht niet dat je een overvloed aan wapens of herbs tegen komt. En zelfs als je al eens meerdere items weet te vergaren - die je eveneens nodig zult hebben om enkele puzzels mee op te lossen - zul je keuzes moeten maken in wat je mee wenst te dragen. Je hebt namelijk geen oneindige inventaris. Beter is het dan ook om op momenten weg te rennen dan de confrontatie op te zoeken. Een uitzondering hierop vormen de bossfights die enerzijds interessant en anderzijds irritant kunnen zijn. Het zoeken naar de speciale manier waarop je met ze af moet rekenen is veelal trial-and-error en de trage besturing van Ethan is op deze momenten moeilijker toe te kennen aan de spanningsfactor.
Het is een klein smetje die wegvalt tegenover wat het wel te bieden heeft. Het verhaal lieten we al eerder voorbij komen en deze weet indruk te maken door zijn eenvoud. Daar waar de voorgaande games in de serie nog weleens door wilde slaan in het aanbod aan karakters en achtergronden is het hier een stuk beter te behappen. Tegelijkertijd zal exploratie, hetgeen we ditmaal geheel vanuit een eerste-persoons perspectief doen, beloond worden. Niet alleen door het verkrijgen van items, maar ook door het vinden van videobanden. Wanneer deze worden afgespeeld verkrijg je meer inzicht middels kleine, speelbare stukken uit het verleden die meer licht op de zaak schijnen. Dit alles beleef je in een setting die een stuk kleinschaliger is qua opzet maar juist daardoor een meer drukkende sfeer weet af te leveren. Dit wordt alleen nog maar versterkt door het geluid, van de piepende vloeren tot de stemacteurs die hun rol met verve vervullen. Ook grafisch maakt Resident Evil 7: Biohazard veelal indruk. Er is een enkel moment waarop een object door een muur steekt, maar verder weten de donkere beelden je prima mee te trekken in de lugubere setting die Capcom heeft weten te creëren.
|
