Review: Heart&Slash
Door Joni Philips op 06-07-2016 om 14:24
|
Bron: Gamed
|
Het tijdperk van de moeilijke games is terug. Demon's Souls en consorten hebben bewezen dat vele spelers een nieuwe uitdaging willen. Ontwikkelstudio Aheartfulofgames begrijpt dat, zij plaatsten Devil May Cry-achtige gameplay in een retro-omgeving met een roguelike opzet en willekeurige omgevingen voor hun PC, PlayStation 4 en Xbox One game Heart&Slash
Games als Demon's Souls en Devil May Cry durven de spelers een flink pak te laten sterven, wat vaak gepaard gaat met een zekere vooruitgang. Een groot verschil met andere hedendaagse games waar je praktisch verder kunt waar je gestorven was. Een roguelike als Heart&Slash gaat nog een stap verder in dat terugzetten. Je gaat terug naar het begin, niet het begin van het level of naar het moment dat je opgeslagen hebt, maar het echte begin van de game. Als je dus ooit het einde van de game wil zien, kun je maar beter niet verliezen. Verwacht echter niet dat dit vermijden simpel zal zijn, zeker de baasgevechten zullen tijdens de eerste partij veelal oneerlijk aanvoelen. Je moet hen namelijk leren kennen, iets waarvoor je weinig tijd krijgt aangezien hun aanvallen veel schade uitdelen.
Protagonist Heart – een robot die in een verre toekomst leeft waar de mensheid al lang uitgestorven is – is gelukkig een pushover. Aan het begin van de game krijgt Heart drie wapens toebedeeld – random uitgekozen uit een voorraad van 75 verschillende wapens – om te beginnen aan het avontuur. Door het verkennen van ruimtes die eveneens willekeurig worden aangemaakt, kun je andere wapens vinden en upgrades verdienen om sterker te worden. Een noodzaak om toch het eindpunt te halen. De random natuur heeft wel een invloed op je kansen. Er zijn simpelweg wapencombinaties waarmee je onmogelijk het einde kunt halen, zodat je zin hebt om meteen opnieuw te beginnen. In het algemeen gaat het echter om een leuke set wapens die ruimte laten voor vlotte actie, hoewel het ene wat meer leercurve vergt dan het andere.
Ongeacht het wapen vliegt Heart namelijk redelijk snel over het scherm. Hij zet gemakkelijk combo-aanvallen in, zowel in de lucht als op de grond. Het combosysteem steekt eenvoudig in elkaar, zodat je zonder problemen geavanceerde aanvallen tentoonspreidt. Dit is een groot pluspunt want je voelt al snel dat je los kunt gaan. Verdieping is aanwezig door de mogelijkheid drie wapens te gebruiken, elk met eigen voor- en nadelen. Aangezien dit ook terugkeert in de vijanden, is het kwestie van even te wisselen – ook hier hebben we real time weapon switching – om de vijand met een meer geschikt wapen te lijf te gaan. De snelheid zorgt voor een adrenalinerijke ervaring die je met plezier verder doet gaan, op zoek naar de volgende set vijanden hoewel deze niet altijd snel te vinden zijn.
Dit alles betekent echter niet dat de gameplay hier perfect loopt. De gevechten worden in de eerste plaats gesaboteerd door de camera die op verschillende momenten de verkeerde kant uitkiest zodat vijanden buiten beeld vallen. Als je te dicht bij een muur zit, zoomt hij te sterk in terwijl je in de lucht juist geen overzicht meer bewaart. Het betekent dat je af en toe uit het niets wordt geraakt. Als je daardoor compleet opnieuw moet beginnen, krijg je zin om te schreeuwen. Je kunt de camera ook zelf besturen, maar dat werkt evenmin vlot. De camera lijkt iets te gevoelig op deze momenten. Ook kleine glitches en regelmatige framerateproblemen vormen een hindernis, hoewel deze minder frequent zullen opduiken dan de hardnekkige camera in de kleinere ruimtes.
Hoewel je altijd opnieuw begint, zul je wel enige progressie zien. Niet alle wapens zijn bijvoorbeeld al vrijgespeeld voor de random selectie aan het begin. Je zult hen eerst moeten vinden in een playthrough. Een andere manier om een voorsprong te krijgen is het overzetten van upgrade-punten, te verdienen door het verslaan van meerdere vijanden. Je kunt deze ofwel onmiddellijk gebruiken, ofwel kun je kiezen deze niet te gebruiken in welk geval ze bewaard blijven na je dood. Je kunt dan ook kiezen om enkele playthroughs punten op te sparen om dan een meer definitieve poging te wagen. Hoe verder je raakt, hoe meer je kennis ook wordt opgebouwd. Je ziet natuurlijk steeds andere omgevingen, maar je leert beter omgaan met de mogelijkheden, zoals het recycleren van wapens om gezondheid terug te krijgen. Je krijgt dan ook een gevoel van verbetering. Je dood is dus niet altijd betekenisloos.
Ondanks de inspiratie door grafisch overdonderende games als Devil May Cry heeft Aheartfulofgames hier toch een andere aanpak gekozen. De game kiest voor een retro-aanpak die vooral doet denken aan de jaren '80 en begin jaren '90. Het is tegenwoordig een populaire keuze, en ook hier staat het niet mis. Mij deed het in beweging vooral denken aan Wolfenstein 3D gezien het design met afwisselende kamers die in vrije volgorde kunnen worden aangepakt. De game gebruikt hierbij wel meer kleur dan de grijzige Wolfenstein titel. Ondanks de retrokeuze weet de game wel veel persoonlijkheid mee te geven in de ontwerpen, wat toch voor een unieke blik zorgt. De soundtrack weet hetzelfde ouderwetse gevoel op te wekken zonder dat dit gaat storen. Enkel de herhaling in muziek en de eenvoud van de geluidseffecten worden snel merkbaar.
|
|
|
Beoordeling
70
Heart&Slash is een leuke poging tot een actierijke roguelike, maar schiet tekort door het camerasysteem en goedkope bazen. Een vlot, adrenalinerijk vechtsysteem wordt dan ook enigszins tenietgedaan door deze goedkope doden die je vaak onverwacht terugzetten naar het beginnen. Het is dan ook een flawed game die je toch veel plezier kan brengen.
|
|
|
|
 14:36 Red Dead Redemption vrijdag speelbaar
 06:59 Reclamespot Ys VIII: Lacrimosa of Dana
|
| Reacties (0) |
|
|
Geen reacties gevonden
|
|
|
|
