Elk jaar verschijnen er een hele resem voetbalgames op de PlayStation 2. Ook de PlayStation Portable lijkt daarvan mee te oogsten want reeds vier voetbalgames vonden hun weg naar de PSP. De belangrijkste daarvan is zonder twijfel het toonbeeld van realisme Pro Evolution Soccer 5 dat in zijn strijd naar het ultieme realisme gevolgd wordt door FIFA 2006 en FIFA Soccer. SCEE London koos echter voor een andere aanpak met World Tour Soccer, een voetbalgame naar de aard van FIFA 2002, waar snel voetbalplezier boven realisme gekozen werd. Hier kun je lezen of deze aanpak werkte.

De game bevat 128 clubteams, 86 landenteams en een hele hoop oude All Star Teams. Teams uit de twee eerste categorieën kun je simpelweg vrijkopen met het geld dat je verdient door bekers te winnen maar de speciale teams moet je vrijspelen door een hattrick te scoren of met vijf goals verschil te winnen. Eens je een team hebt vrijgekocht, kun je het naar hartelust gebruiken in de multiplayer en Exhibition Mode. De game biedt je enkele modes zoals Quick Game, Exhibition, Challenge en Cups.

Quick Game en Exhibition lijken sterk op elkaar, alleen kun je bij Exhibition alles nog aanpassen terwijl in Quick Game alles willekeurig wordt gekeuzen. De Cups mode laat je alle belangrijke internationale bekers met landenteams spelen. Zo kun je Kameroen opnieuw naar een overwinning in de Africa Cup leiden of Uruguay in ere herstellen in Zuid-Amerika. Ondertussen heb je vast ook al door dat er geen League Mode in deze game zit. Dat is wel een gemis want dat had de herspeelbaarheid zeker verhoogd.



Gelukkig zijn er nog twee modes. De eerste is de offline WiFi multiplayer die bijna alle PSP launchgames meekregen. Voor je een tegenstander kiest, kun je rustig je team instellen en daarna gewoon iemand aanduiden. Alles verloopt vlot en het brengt zeker wat meer leven in je multiplayersessies. De laadtijden zijn redelijk lang maar gelukkig krijg je tijdens de laadtijden voor de match de opstelling van beide ploegen te zien.

Dan is er nog de Challenge Mode die iets specialer is. In deze mode moet je op een bepaalde moeilijkheidsgraad tegen een bepaald team spelen. Met wie je speelt, kies je zelf maar je kiest best een ploeg met veel goede passers. In deze mode moet je zoveel mogelijk punten verdienen. Elke geslaagde pass, tackle en doelpoging levert je punten op maar je kunt ook punten verliezen door de bal te verliezen, een goal tegen te krijgen of een foutieve tackle uit te voeren. In het begin gaat alles nog redelijk vlot maar eens je aan de challenges op Master Class graad begint, ben je iets langer bezig. Spijtig genoeg is het beperkte aantal uitdagingen niet genoeg om je dagen bezig te houden.



Qua besturing zit het wel goed met de game. Het besturingsschema leunt dicht aan bij dat van de FIFA games maar met enkele kleine, positieve veranderingen. Om je speler te bewegen, krijg je de keuze tussen het D-Pad en de analoge disk. Beiden zijn geschikt om te gebruiken, zeker omdat je de linkerschouderknop enkel op stilstaande fases moet gebruiken. Tijdens het spel zelf kun je hem in combinatie met de andere knoppen gebruiken voor enkele leuke bewegingen zoals een overstap. Met het kruisje geef je een eenvoudige pass terwijl je met het driehoekje een steekpass geeft. De twee andere knoppen worden gebruikt om te schieten op doel.